2020: Naar de Italiaanse Dolomieten.

FOTO-OVERZICHT van de reis: Gebruik de pijlen, < of > of de “postzegel” voor de volgende foto. Wil je een groot formaat zien? Gebruik dan de + (het vergrootglas teken). Blijf daarna de pijlen, < of > gebruiken en X om terug te keren.
REISVERSLAG: Deze wordt beschreven onder het foto overzicht. Onder elke beschreven week zie je foto’s van die periode. Alle foto’s van de gemaakte reis worden in volgorde van de gereden route in het foto-overzicht weergegeven.

Reisperiode:
25 augustus 2020 t/m 18 september 2020. Deze reis ging naar de Italiaanse Dolomieten.

Door Corona werd het heel moeilijk om er tussenuit te gaan met de camper. Het plan om naar IJsland te gaan staat voorlopig in de koelkast. Uiteindelijk lukte het tussen alle regels door om nog 3 ½ week weg te gaan met als einddoel de Dolomieten in Italië.We vertrokken 25 augustus en kwamen weer terug op 18 september 2020. We hebben een mooie reis gehad en mooie plekken voor de overnachtingen. In totaal was de reis 2900 kilometer en we zijn 25 dagen onderweg geweest. Kort nadat we terug waren zouden we voorlopig niet naar het buitenland kunnen vanwege de regelgeving omtrent Corona.

Deze reis reden we via de Oostkant van Duitsland via regionale wegen naar het zuiden en door Oostenrijk richting de Dolomieten. Daar reden we rond om vervolgens via Mittenwald in Duitsland de Autosnelweg op te zoeken om weer huiswaarts te keren.

Week 1:
We reden door het Sauerland richting Bayericher Wald en Salzburg

Doordat het op de dag van vertrek een onstuimige dag was regen en storm en ik een heftige keelpijn kreeg zijn we een dag later vertrokken. De 1^e overnachting was in het plaatsje Wetter (Hessen) en hebben 320 km gereden. Het bleek heel druk op de snelweg door omleidingen, maar het was mooi weer geworden. De camperplaats lag naast het zwembad op 6 mooi aangelegde speciale camperplekken. Eind van de dag hebben we nog een mooie wandeling gedaan door dit verassend mooie plaatsje. We gingen door naar Thüringen bij Burgk (313 km). We stonden bij een mooi stuwmeer en een zeer mooi wandelgebied. Hier bleven we drie nachten op deze gratis camperplaats. Mooie wandelingen gemaakt en we konden op een terras van het nabijgelegen slot genieten van een heerlijke lunch met o.a. een kop Wildsuppe. Wel overal mondkapjes, de discipline is groter dan bij ons in NL. De zondag was een regendag maar we konden de F1 in Spa kijken op de TV. We reden door naar Amberg (162 km) waar we aan het begin van de middag aankwamen, ook op een gratis CP (camperplaats). Een heel leuke Altstad met rondom stadsmuren. S ávonds in het Music cafe Amadéus een heerlijk hapje gegeten. En slechts 7 minuten lopen van onze camper. De volgende dag een niet zo lange rit 147 km door de bossen naar Plattling, richting Passau. We kwamen met de lunch aan en stonden ook weer aan de rand van het stadje bij een sportvelden complex. Het plaatsje stelde niet veel voor maar wel een mooi wandelgebied.

Week 2:
We verbleven deze week in Bad Reichenhall en het ons goed bekende Reit Im Winkl.

Van Plattling reden we door over de mooie binnenwegen naar Bad Reichenhall (173 km) vlakbij Salzburg. We konden een mooie overnachtingsplaats vinden midden in het bos. Een plek die we vonden via de app Park4Night. S’middags maakten we een mooie wandeling in dit mooie gebied. Het weer was eerst regenachtig maar gedurende de wandeling kwam de zon vol door.

46 km verder lag Reit im Winkl waar we een 5-tal dagen zouden verblijven. Meestal kwamen we hier in de winter. De 1^e keer met de caravan in 1990, de kinderen leerden er skiën. Maar dit gebied is ook in de zomer erg mooi. Een gezellig dorp, geen hectiek, mooi wandelen in en vooral rondom in het dorp en glooiende wandelwegen. Je kunt gratis met de bus naar Seegartl en dan met bergbus of lopend omhoog naar de Winklmoos Alm (1165 mtr). Wij zijn met de bergbus gegaan omdat we vanaf de Winklmoos Alm een lange wandeling naar Moarlack zouden maken. In feite loop je dan op Oostenrijks grondgebied. We hadden in die periode geluk, alle dagen zon en 26°C. Het dorp ligt van onze betaalde camperplek een minuut of 10 lopen. We gingen meermalen naar het dorp. O.a. hebben we kleding gekocht, waaronder nieuwe lichte regenjassen en ook heerlijk gerookte forel gegeten. We zagen nog een authentieke bruiloft in het dorp met de specifieke kleding die hier nog wordt gedragen. De dag van vertrek sloeg het weer om en het was begonnen te regenen en de temperatuur zakte tot 16°C. Dus mooi om te vetrekken. We gingen door Oostenrijk binnendoor naar Italië. We willen geen gebruik maken van het tolvignet die nodig is voor de autobaan. Het is ook een sport om de mooie wegen te vinden die dan ook zonder Vignet gereden mogen worden. Veel leuker dan die autobanen! We reden 200 km via de Felber Tauern tunnel (11 euro tol) en via Lienz over de Plöckenpass heen. Het weer was al gauw weer zonnig geworden en aangename temperaturen. Onze overnachting was in Arta Terme. We stonden op een hoger gelegen CP waar 7 campers gratis mochten staan vlakbij een een Therme. We hadden een mooi uitzicht op het dal en het plaatsje.

Week 3:
We trokken die week door de Dolomieten

Die periode hebben we min of meer kris kras door de Dolomieten gereden de meeste dagen waren we tussen 11:00 en 12:00 op onze bestemming waardoor we de middag nog e.e.a. konden ondernemen. Ook moesten we vanwege slechte weersverwachting een ander route nemen.Van Arta Terme reden we 105 km naar Cortina d’Ampezzo. Daar stonden we direct naast het centrum. Het is een behoorlijk “dure” stad als je zoal in de etalages keek. In 1956 zijn hier de Olympische Winterspelen geweest. Er worden nog steeds veel trainingskampen gehouden o.a. voor de schaatsers en wielrenners. Het is prachtig weer blauwe hemel, 24°C. We gingen in de middag naar de stad in, maar er is een ruime siësta. Van 12:30-15:30 zijn alle winkels dicht, behalve vele restaurantjes. In de bergen is het vooral druk met motoren en wandelaars. De dag erop  reden we naar Auronzo Di Cadore ten N.O. van Cortina. We wilden naar een plateau op 2400 mtr voor een overnachting. Dit moest via een tolweg en een kaartje voor 24 uur. Echter toen we bij het tolhuisje aankwamen bleek er geen plaats meer voor campers. Pas om 16:00 zouden we naar boven kunnen omdat er dan weer campers naar beneden zouden komen. Omdat het kaartje € 45 kostte en die middag het weer een paar dagen volledig zou omslaan, hebben we besloten om te draaien en onderlangs de Dolomieten te rijden waar de zon zou blijven schijnen. Het is een heel mooi gebied, jammer dat we het bijzondere panorama op hoogte niet konden zien. Uiteindelijk zijn we naar Udine gereden. Op een CP vlakbij het ziekenhuis werden we (onverwachts) verwelkomd door iemand van de Camperclub Udine. Dit omdat er dat weekend feest was in de stad. We hoefden ook niets te betalen en de plaatsen waren gereserveerd voor campers. We kregen ook informatie en een plattegrond van de stad. Met de bus waren we in 10 minuten in centrum. Na geluncht te hebben op een gezellig plein zijn we door de oude stad gewandeld. Stalletjes werden gereed gemaakt voor het feest (eten en drinken). Ook Udine lijkt een dure stad aan de winkels te zien vooral de kleding. En er waren weer heel veel restaurants. Ook waren er veel maatregelen t.a.v. Corona, wat alles minder toegankelijk maakte. Daarna trokken we door naar Belluno (115 km), we waren daar om 11:00 uur. Een mooie sfeervolle en gezellige Italiaanse stad. Mooie straatjes en het was heel warm die dag 30°C. We reden vervolgens weer richting Dolomieten en hadden een mooi plek gespot bij Canazei (71 km). Daar waren we ook weer om 11.00 uur en stonden op een geweldige plek. Een plateau boven een stuwdam en we hadden directe zicht op de hoogste berg van de Dolemieten, de Marmolada (3342 mtr). Ook konden we de gletsjer zien. Een erg mooi uitzicht en heerlijke rust op die hoogte. We gingen verder naar het noorden en lieten o.a. de Marmolada en Val de Gardena achter ons. We overnachten in Vipiteno (zuid-Tirol) 102 km verder in het Duitstalige deel van Italië. De sfeer is toch wel anders en vooral gemoedelijk. Terrassen vol met gezelligheid, maar wel overal consequent mondkapjes.

Week 4:
De laatste week reden we via Mittenwald door Duitsland weer naar huis.

Van Vipetino vlakbij de Brennerpas, reden we niet de autostrada maar de tolvrije route. Ook was het heel druk met vakantiegangers en heel veel motoren. Het weer was nog steeds erg goed. We hadden een mooie rit van 90 km door Oostenrijk via Innsbruck naar Duitsland, in minder dan 2 uur rijtijd. We zijn aangekomen in Mittenwald net over de grens van Oostenrijk. Mittenwald ligt aan het Karwendelgebergte. We zijn met de gondel omhooggegaan en op 2244 meter hebben we een Panorama wandeling gemaakt. Trots op Riet dat ze meeging, bergen zijn niet haar grote liefde. Als beloning heb ik s’avonds pannenkoeken gemaakt…. Ook was het weer erg mooi en 27°C. We reden een flink stuk door over de Autosnelweg (360 km) en stonden onder Stuttgart op een rustige plaats in het dorp Frickenhausen tussen de heuvels. Die middag nog een kleine wandeling kunnen maken. Op weg verder naar huis zijn we nog even langs “ons” Weingut Sohns in Geisenheim gereden en hebben een aantal flessen Riesling Spätlese gekocht. Voor de overnachting reden we naar Bendorf omdat de plek waar we wel eens eerder hadden gestaan in Oestrich-Winkel nu erg rumoerig was. Uiteindelijk hebben we die dag 350 km gereden maar sonden we op een mooie rustige plek bij een Tin Museum in de bossen. Het Museum was vanwege Corona wel gesloten maar die overnachtingsplek was prima. Onze laatste reisdag konden we vervolgens direct doorrijden naar Zutphen in minder dan 250 km. Het was een heerlijke reis en hebben veel gezien met vele mooie dagen van goed weer. Goed dat we met deze corona periode er toch nog even van konden genieten.